REDISBAD HISTORYCZNIE: 75 ROCZNICA POWSTANIA ARMII KRAJOWEJ
POCZĄTKI ARMII KRAJOWEJ
Armia Krajowa - formalnie powstała 14 lutego 1942 r. na mocy rozkazu gen. Sikorskiego O.VI L. dz. 627/42, który znosił nazwę ZWZ dla konspiracyjnego wojska w okupowanym kraju. Była największą i najlepiej zorganizowaną armią podziemną wśród wszystkich państw okupowanych przez Niemcy, co zresztą ci ostatni sami przyznawali. W szczytowym okresie liczyła ok. 380 tys. żołnierzy. Pierwszym dowódcą Armii Krajowej został dotychczasowy Komendant Główny ZWZ - gen. Stefan Rowecki "Grot" (aresztowany pod koniec czerwca 1943 r. przez Niemców). Armia Krajowa była częścią Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej i podlegała Naczelnemu Wodzowi oraz rządowi na emigracji. Zajmowała się sabotażem, wywiadem (dostarczyła wiele cennych meldunków Aliantom), dezinformacją przeciwnika (akcja "N"), prowadziła akcje dywersyjno-bojowe, wymierzone w aparat administracyjny i policyjny wroga oraz jego linie zaopatrzeniowe.
BOJOWY ZRYW PRZECIW OKUPACJI - AKCJA "BURZA"
Głównym celem AK było powstanie powszechne na okupowanych ziemiach polskich. Z czasem plan powstania powszechnego zmieniono na wzmożoną, strefową akcję dywersyjną zwaną akcją "Burza", co związane było ze zmianą sytuacji politycznej na świecie, a przede wszystkim z nadciąganiem wojsk sowieckich, które w pogoni za armiami III Rzeszy weszły na terytorium RP. Akcja "Burza" spowodowała w znacznej części rozkonspirowanie struktur AK, która starała się współdziałać z Armią Czerwoną ("sojusznikami naszych sojuszników") we wspólnej walce z Niemcami. Sowieci odnosili się niezwykle wrogo do struktur Polskiego Państwa Podziemnego, w tym do AK. Żołnierze polscy byli rozbrajani, wywożeni na Wschód, a także mordowani przez NKWD. Armia Krajowa została rozwiązana 19 stycznia 1945 r. przez ostatniego jej dowódcę - gen. Leopolda Okulickiego "Niedźwiadka".
Daniel Sieczkowski